دو روز قبل می گفتیم "إن شاءالله 22 بهمن امسال "مبارک" نباشد" و آرزو می کردیم که ای کاش سقوط دیکتاتور مصر دقیقاً در یوم الله 22 بهمن اتفاق بیفتد تا شادی مضاعفی برای مردم و عصبانیت و وحشت مضاعفی برای دشمنان باشد و شکر خدا که چنین شد.
21 سال قبل مرحوم سید احمد خمینی در پیام ارتحال آن روح خدا گفت: "خورشید رهبری امام تابناک تر از گذشته بر عالم و آدم خواهد تابید" و 21 سال چه رنج و محنت هایی را تحمل کردیم و چه خون دل هایی خوردیم که فقط حرف امام و آرمان های امام(ره) در ذهن ها بماند و به گوش نسل سوم انقلاب برسد.
در این سال ها چه روسیاهانی که می خواستند رسماً امام را به موزه ها بسپارند و چه منافقانی که با داعیه داری خط امام می خواستند با نظام سلطه و صهیونیسم بین الملل آشتی کنند و آرمان حمایت از مستضعفین جهان و جنبش های آزادی بخش اسلامی را کنار بگذارند.
سال گذشته را یادمان نرفته که در طول 8 ماه فتنه گری این ناکثین چگونه سران استکبار و صهیونیسم گل از چهره شان شکفته بود و کم مانده بود از شدت خوشحالی جلوی دوربین رسانه ها برقصند! و اکنون می بینیم که چگونه به فضل خدا این فرعونیان و نمرودیان و یزیدیان زمان از قیام مردم مسلمان منطقه به دلهره و اضطراب افتاده اند.
و اینک گرچه فتنه سبز مرده است ولی همچنان طنز و لطیفه هایشان زنگ تفریحی است برای ملت شاداب ایران.
آری، همان ها که در اولین نطق تبلیغاتی شان می گفتند حمایت از مستضعفین جهان را کنار بگذاریم و به کشور خودمان برسیم، حالا مدافع مردم مسلمان مصر و تونس شده اند!
همان ها که در روز قدس سال 88 به تبعیت از سایت فارسی وزارت خارجه اسراییل، شعار"نه غزه نه لبنان" سر دادند، حالا مخالف نامبارکی شده اند که با تمام وجود به شعار "نه غزه"شان عمل کرد و اجازه نداد حتی کمک های بشردوستانه دیگر کشورها از طریق مرز کشورش به مردم ستمدیده غزه برسد.
همان ها که اگر خدای نکرده فتنه شان به ثمر می نشست امروز ملت هایی چون مصر و تونس با دیدن سرانجام ایران دیگر انگیزه و امیدی برایشان نبود که بخواهند شاهد پیروزی را در آغوش بکشند.
 ملت هایی که به خاطر هم پیمانی سرانشان با آمریکا و اسراییل قیام کردند چه تناسبی دارند با جماعت روسیاهی که در طول 8 ماه فتنه گری شان جمله ای در نفی نظام سلطه بر زبان و قلمشان جاری نساختند و از آن همه حمایت و تمجید سران و رسانه های آمریکا و اسراییل تبری نجستند؟
اینجاست که آن شاعر بسیجی(مرحوم آغاسی) باید بر سرشان فریاد بزند:
بس کن این مسخرگی! مسخ حقایق تاکی؟!
در قدح ریختن خون شقایق تا کی؟!